کالپورگان، نشان از زیبایی و خلاقیت زنان ایران
تاریخچه این هنر دستی به زنان ایرانی بازمی‌گردد و نقش مهمی در فرهنگ و هنر محلی این مناطق داشته است.
سفال دستبافی کلپورگان یکی از هنرهای سنتی و محلی ایران است که به طور گسترده‌ای توسط زنان انجام می‌شود. این هنر دستی به نوعی از سفالگری است که در روستاهای مناطق مختلف ایران، به ویژه در استان سیستان و بلوچستان، انجام می‌شود. زنان این مناطق به ویژه در روستاهای کلپورگان به این هنر دستی مشغول بوده‌اند.
در سفال دستبافی کلپورگان، از خاک محلی و طبیعی استفاده می‌شود و سپس بافتنی‌های دستی زیبا و منحصر به فرد از آن تولید می‌شود. این هنر دستی اغلب به صورت سنتی و با استفاده از الگوها و طرح‌های محلی انجام می‌شود و از آن برای ساخت ظروف، ظروف تزئینی و اشیاء هنری استفاده می‌شود.
این هنر دستی نشان از زیبایی و خلاقیت زنان ایرانی دارد و به عنوان یکی از عناصر مهم فرهنگی سفال دستباف کلپورگان در طول تاریخ به زنان تعلق داشت زیرا مردان به شکار یا کشاورزی مشغول بودند و طبق شواهد تاریخی زنان خالق هنر سفالگری بودند. آنچه سفال کلپورگان را از سایر مکان ها متمایز می کند، ویژگی های منحصر به فرد آن است. فنون ساخت سفال دستباف کلپورگان همانند چند صد سال پیش است و این روشی ابتدایی و بسیار ساده است که هنر سفالگر را منحصر به فرد می کند. برای تزئین و نقاشی از سنگ تیتوک استفاده می کنند. این سنگ در قسمت بالای تپه در قسمت زابلی یافت می شود و رنگ آن معمولا قهوه ای یا سیاه است. این سنگ یک سنگ منگنزی است و رنگ به دست آمده از این سنگ قهوه ای است. ابتدا قطعه کوچکی از سنگ تیتوک را روی مقدار زیادی آبی که روی مقداری آب می ریزند قرار می دهند و با عمل ذرات ذرات به خوبی در آب حل می شوند سپس توسط یک تکه چوب کوچک به اندازه چوب، معمولا از جنس چوب درخت خرما بر روی سفال نقاشی شده است.
